بررسی رابطه اختلال گیجگاهی – فکی و وزوز گوش در دانشجویان دانشگاههای علوم پزشکی و صنعتی بابل

سابقه و هدف: علائم و نشانه‌های اختلال مفصل گیجگاهی - فکی (Temporomandibular Disorders, TMDs) در افراد جامعه شایع بوده و تغییر شرایط دندانی مسئول ناراحتیهای متفاوت، از جمله درد گوش، از دست دادن قدرت شنوایی، احساس سوزش زبان و گلو و tinnitus (وزوز گوش) می باشد. لذا این مطالعه به منظور بررسی رابطه وزوز گوش در افراد مبتلا به اختلال گیجگاهی – فکی (TMD) در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و صنعتی بابل انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی درطی سالهای 87-1386 بر روی 592 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و صنعتی بابل انجام شد. نمونه ها با استفاده از ر وش ( RDC for TMD (Research Diagnostic Criteria for Temporomandibular disorders معاینه و افراد مبتلا به TMD شناسایی شدند. سپس نمونه های مبتلا به TMD که در پرسشنامه وزوز گوش را گزارش کردند، برای معاینه نزد متخصص گوش و حلق و بینی معرفی و تحت معاینه بالینی و ارزیابی های پاراکلینیک شامل اودیومتری و تمپانومتری قرار گرفتند.یافته ها: علائم TMD در 171 نفر (9/28%) از افراد مشاهده شد. وزوز گوش در 21 نفر (3/12%) از افراد با مشکل TMD و 38 نفر (02/9%) از افراد بدون مشکل TMD مشاهده شد که اختلاف معنی داری نداشتند. وزوز گوش در 42 نفر (13%) از دانشجویان علوم پزشکی و 17 نفر (3/6%) از دانشجویان دانشگاه صنعتی مشاهده شد، که این اختلاف معنی دار بود (04/0=p). همچنین افت شنوایی در 14 نفر (18/8%) از افراد مبتلا به TMD و 26 نفر (17/6%) از افراد غیر مبتلا به TMD مشاهده شد که این اختلاف نیز معنی دار نبود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ارتباط معنی داری بین اختلال مفصل گیجگاهی - فکی و وزوز گوش وجود ندارد.